Lanyard

Op 30 september 2017 had ik een opruimdag. Blijkbaar vond ik het nodig een foto te maken van een kluwe lanyards, die de prullenbak in gingen, maar nooit vergeten mochten worden. ‘Voor later’, zoals nu in 2025, zou het namelijk leuk zijn een herinnering te zien aan uren aan muziekfestivals en concerten, waar de lanyard me backstage bracht, via artiesteningangen en security naar crew catering, kleedkamers en productiekantoren. Wat een geweldige ervaringen en herinneringen liggen er verscholen in deze wirwar van all-acces keycords, die zo’n beetje mijn leven in de muziekindustrie samenvat. Ik word er nog nostalgisch van!

Vooral het productiekantoor bij Mojo herinner ik me als het toonbeeld van georganiseerde kalmte. Ja, de Black Eyed Peas waren dan wel te laat, en het publiek werd ongeduldig, maar wacht nou maar, alles is onder controle. En dan ik, van de marketingcommunicatie, hup met de persfotografen voor het podium, 3 nummers lang foto’s maken. Daarna snel weer de pit uit en wegwezen, voor de file naar huis. Of natuurlijk blijven en het hele concert meemaken. Ach, die mooie ouwe tijd, die prachtige wereld die nu nog steeds op volle toeren draait gedragen door zoveel mensen die van muziek houden. ‘Music was my first love.’ And I still love her.